Deuteronomy 9

CHAPTER 9

Israel Is Hardnecked

1άκουε Ισραήλ συ διαβαίνεις σήμερον τον Ιορδάνην εισελθείν κληρονομήσαι έθνη μεγάλα και ισχυρότερα μάλλον η υμείς πόλεις μεγάλας και τειχήρεις έως του ουρανού 2λαόν μέγαν και πολύν και ευμήκη υιούς Ενάκ ους συ οίσθα και συ ακήκοας τις αντιστήσεται κατά πρόσωπον υιών Ενάκ 3και γνώση σήμερον ότι κύριος ο θεός σου ούτος προπορεύσεται προ προσώπου σου πυρ καταναλίσκον εστίν ούτος εξολοθρεύσει αυτούς και ούτος αποστρέψει αυτούς προ προσώπου σου και εξολοθρεύσει αυτούς και απολεί αυτούς εν τάχει καθάπερ είπε σοι κύριος 4μη είπης εν τη καρδία σου εν τω εξαναλώσαι κύριον τον θεόν σου τα έθνη ταύτα προ προσώπου σου λέγων διά τας δικαιοσύνας μου εισήγαγέ με κύριος κληρονομήσαι την γην την αγαθήν ταύτην αλλά διά την ασέβειαν των εθνών τούτων εξολοθρεύσει αυτούς κύριος προ προσώπου σου 5ουχί διά την δικαιοσύνην σου ουδέ διά την οσιότητα της καρδίας σου συ εισπορεύη κληρονομήσαι την γην αυτών αλλά διά την ασέβειαν των εθνών τούτων κύριος εξολοθρεύσει αυτούς από προσώπου σου και ίνα στήση την διαθήκην ην ώμοσε κύριος τοις πατράσιν υμών τω Αβραάμ και τω Ισαάκ και τω Ιακώβ 6και γνώση σήμερον ότι ου διά τας δικαιοσύνας σου κύριος ο θεός σου δίδωσί σοι την γην την αγαθήν ταύτην κληρονομήσαι ότι λαός σκληροτράχηλος ει 7μνήσθητι μη επιλάθη όσα παρώξυνας κύριον τον θεόν σου εν τη ερήμω αφ΄ ης ημέρας εξήλθετε εκ γης Αιγύπτου έως ήλθετε εις τον τόπον τούτον απειθούντες διετελείτε τα προς κύριον 8και εν Χωρήβ παρωξύνατε κύριον και εθυμώθη κύριος εφ΄ υμίν εξολοθρεύσαι υμάς 9αναβαίνοντός μου εις το όρος λαβείν τας πλάκας τας λιθίνας πλάκας διαθήκης ης διέθετο κύριος προς υμάς και κατεγενόμην εν τω όρει τεσσαράκοντα ημέρας και τεσσαράκοντα νύκτας άρτον ουκ έφαγον και ύδωρ ουκ έπιον 10και έδωκέ μοι κύριος τας δύο πλάκας τας λιθίνας γεγραμμένας εν τω δακτύλω του θεού και επ΄ αυταίς εγέγραπτο πάντες οι λόγοι ους ελάλησε κύριος προς υμάς εν τω όρει εκ μέσου του πυρός εν ημέρα εκκλησίας 11και εγένετο διά τεσσαράκοντα ημερών και διά τεσσαράκοντα νυκτών έδωκε κύριος εμοί τας δύο πλάκας τας λιθίνας πλάκας διαθήκης 12και είπε κύριος προς με ανάστηθι κατάβηθι το τάχος εντεύθεν ότι ηνόμησεν ο λαός σου ους εξήγαγες εκ γης Αιγύπτου παρέβησαν ταχύ εκ της οδού ης ενετείλω αυτοίς εποίησαν εαυτοίς χώνευμα 13και είπε κύριος προς με λέγων λελάληκα προς σε άπαξ και δις λέγων εώρακα τον λαόν τούτον και ιδού λαός σκληροτράχηλός εστιν 14έασόν με εξολοθρεύσαι αυτούς και εξαλείψω το όνομα αυτών υποκάτωθεν του ουρανού και ποιήσω σε εις έθνος μέγα και ισχυρόν και πολύ μάλλον η τούτο 15και επιστρέψας κατέβην εκ του όρους και το όρος εκαίετο πυρί και αι δύο πλάκες της διαθήκης επί ταις δυσί χερσί μου 16και ιδών ότι ημάρτετε εναντίον κυρίου του θεού υμών και εποιήσατε υμίν αυτοίς μόσχον χωνευτόν και παρέβητε ταχύ εκ της οδού ης ενετείλατο κύριος υμίν 17και επιλαβόμενος των δύο πλακών έρριψα αυτάς από των δύο χειρών μου και συνέτριψα αυτάς εναντίον υμών 18και εδεήθην έναντι κυρίου δεύτερον καθάπερ και το πρότερον τεσσαράκοντα ημέρας και τεσσαράκοντα νύκτας άρτον ουκ έφαγον και ύδωρ ουκ έπιον περί πασών των αμαρτιών υμών ων ημάρτετε ποιήσαι το πονηρόν έναντι κυρίου του θεού παροξύναι αυτόν 19και έκφοβός ειμι διά τον θυμόν και την οργήν ότι παρωξύνθη κύριος εφ΄ υμίν του εξολοθρεύσαι υμάς και εισήκουσε κύριος εμού και εν τω καιρώ εκείνω 20και επί Ααρών εθυμώθη κύριος σφόδρα του εξολοθρεύσαι αυτόν και ηυξάμην και περί Ααρών εν τω καιρώ εκείνω 21και την αμαρτίαν υμών ην εποιήσατε τον μόσχον έλαβον και κατέκαυσα αυτόν εν πυρί και συνέκοψα αυτόν και κατήλεσας σφόδρα έως ου εγένετο λεπτόν και εγενήθη ωσεί κονιορτός και έρριψα τον κονιορτόν εις τον χειμάρρουν τον καταβαίνοντα εκ του όρους 22και εν τω εμπυρισμώ και εν τω πειρασμώ και εν τοις μνήμασι της επιθυμίας παροξύναντες ήτε κύριον τον θεόν υμών 23και ότε εξαπέστειλεν υμάς κύριος εκ Κάδης Βαρνή λέγων ανάβητε και κληρονομήσατε την γην ην δίδωμι υμίν και ηπειθήσατε τω ρήματι κυρίου του θεού υμών και ουκ επιστεύσατε αυτώ και ουκ εισηκούσατε της φωνής αυτού 24απειθούντες ήτε τα προς κύριον απ΄ ης ημέρας εγνώσθη υμίν 25και εδεήθην έναντι κυρίου τεσσαράκοντα ημέρας και τεσσαράκοντα νύκτας όσας εδεήθην είπε γαρ κύριος εξολοθρεύσαι υμάς 26και ηυξάμην προς τον θεόν και είπα κύριε κύριε μη εξολοθρεύσης τον λαόν σου και την κληρονομίαν σου ην ελυτρώσω εν τη ισχύϊ σου τη μεγάλη ους εξήγαγες εκ γης Αιγύπτου εν τη χειρί σου τη κραταιά και εν τω βραχίονί σου τω υψηλώ 27μνήσθητι Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ των θεραπόντων σου οις ώμοσας κατά σεαυτού μη επιβλέψης επί την σκληρότητα του λαού τούτου και επί τα ασεβήματα αυτών και τα αμαρτήματα αυτών 28μήποτε είπωσιν οι κατοικούντες την γην όθεν εξήγαγες ημάς εκείθεν λέγοντες παρά το μη δύνασθαι κύριον εισαγαγείν αυτούς εις την γην ην είπεν αυτοίς και παρά το μισήσαι κύριον αυτούς εξήγαγεν αυτούς εν τη ερήμω αποκτείναι αυτούς 29και ούτοι λαός σου και κληρονομία σου ους εξήγαγες εκ γης Αιγύπτου εν τη ισχύϊ σου τη μεγάλη και εν τω βραχίονί σου τω υψηλώ
Copyright information for ABGk